ಸಮನ್ವಯ

ಸ್ವಲ್ಪ ಹಳೆ ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನ ನೋಡಿದ್ರೆ, ತುಂಬಾ ಪರಿಚಿತ ಸಂಭಾಷಣೆ ಅಂದ್ರೆ, “ನಾವು ಹೆಣ್ಣು ಹೆತ್ತೋರಪ್ಪ.. ನಮ್ ಕಷ್ಟ ನಮಿಗ್ ಗೊತ್ತು… “, “ಕೊಟ್ಟ ಹೆಣ್ಣು ಕುಲಕ್ಕೆ ಹೊರಗು..”, “ನನ್ನ ಮಗಳನ್ನ ಮದುವೆ ಆಗಿ, ಅವಳಿಗೊಂದು ಬಾಳು ಕೊಡಿ..” ಇತ್ಯಾದಿ.. ಈ ರೀತಿ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ನಮ್ಮದು ಪುರುಷ ಪ್ರಧಾನ ಸಮಾಜ ಅನ್ನೋದು ಖಾತ್ರಿ ಆಗುತ್ತೆ. ಹೆಣ್ಣು ಹೆತ್ತ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕಷ್ಟ ಇರತ್ತ ಅಂತೆಲ್ಲ ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆ. ನಮ್ಮ ಅಕ್ಕಂದಿರ ಮದುವೆ ಮಾಡುವಾಗಲೂ ನಮ್ಮ ಕಡೆಯವರೇ ಛತ್ರ ಗೊತ್ತು ಮಾಡ್ಬೇಕು, ಅಡುಗೆಯವರನ್ನ ಗೊತ್ತುಮಾಡಬೇಕು, ಎಲ್ಲ ಖರ್ಚು ನಮ್ಮದೇ ಇತ್ಯಾದಿ ಮಾತುಗಳನ್ನ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಭಾವನೂ ಮದ್ವೆ ಆಗ್ತಿಲ್ವಾ? ಅವರು ಯಾಕೆ ಅರ್ಧ ಖರ್ಚು ಹಾಕ್ಬಾರ್ದು ಅಂತ ನಾ ಕೇಳ್ದಾಗ, ನಮ್ಮ ದೊಡ್ಡಮ್ಮ ಹೇಳಿದ್ದು ಅದೇ.. “ನಾವು ಹೆಣ್ಣಿನ ಕಡೆಯವರಲ್ವಾ, ನಾವೇ ಎಲ್ಲ ಮಾಡ್ಬೇಕು” ಅಂತ. ಈ ಮಧ್ಯೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹಳೆಯ ಚಿತ್ರಗಳು, ಮುಂಚಿನ ಕಾಲದ ಜನಜೀವನ ಬಿಂಬಿಸುವ ಕೆಲವು ಪುಸ್ತಕಗಳು, ಚಿತ್ರಗಳು, ಧಾರಾವಾಹಿಗಳನ್ನ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಒಂದು ವಿಷಯ ಖಚಿತ ಆಗಿದ್ದು, ಗಂಡಿನ ಕಡೆಯವರು ಹೆಣ್ಣಿನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ, ಹೆಣ್ಣನ್ನು ನೋಡಿ, ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ವಿವಾಹ ಶಾಸ್ತ್ರ ಮುಗಿಸಿ, ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗೋದು ವಾಡಿಕೆ ಅನ್ನೋ ವಿಷಯ. ಆದರೆ ಗಂಡಿನ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟ ವಿಷಯಗಳನ್ನೇಕೋ ಯಾರು ಚಿತ್ರಿ

ನೆನ್ನೆ ತಾನೇ ಮಹಿಳೆಯರ ದಿನಾಚರಣೆ ಮಾಡಿ, ಒಂದು ಕಡೆ ಹೆಣ್ಣಿಗೇಕೆ ಗಂಡಿನ ವಂಶದ ನಾಮಫಲಕ ತಗುಲಿ ಹಾಕ್ಬೇಕು ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ನೋಡಿದೆ. ಅಂದ್ರೆ, ಹೆಣ್ಣು ಮದುವೆ ಆದನಂತರ ತನ್ನ ಗಂಡನ Family name or surname ನ ತನ್ನ ಹೆಸರಿನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಅದೇಕೆ? ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ವರ್ಷಗಳ ಮುಂಚೆ ಇದೆ ರೀತಿ, ತಂದೆಯ ಗೋತ್ರವನ್ನೇಕೆ ಮಗುವಿಗೆ ಅಂಟಿಸುತ್ತಾರೆ? ತಾಯಿಯದ್ದಲ್ಲ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ… ಆ ಕಥೆ ಹೀಗಿದೆ: ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರದ್ದಾದರೂ ಹುಟ್ಟು ಹಬ್ಬ ಬಂದ್ರೆ, ಅಥವಾ ವಿಶೇಷ ದಿನ ಬಂದರೆ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಅಭಿಷೇಕಕ್ಕೆ ಕೊಡೊ ರೂಢಿ. ಅಂತೆಯೇ, ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಅಣ್ಣನ ಹುಟ್ಟು ಹಬ್ಬ ಇದ್ದ ಸಂದರ್ಭ. ಅಮ್ಮ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಅಭಿಷೇಕಕ್ಕೆ ಬರ್ಸಿ ಬಾ ಅಂದ್ರು. ನಾನು ನನ್ನ ತಂದೆಯ ಹೆಸರು, ತಾಯಿಯ ಹೆಸರು, ಅಣ್ಣನ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹೆಸರು, ನಮ್ಮೆಲ್ಲ ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನ ಬರೆಸಿದ್ದೆ. ಗೋತ್ರ ಅಂದಾಗ ಕೌಂಡಿನ್ಯ ಗೋತ್ರ ಅಂದೇ. ಆದರೆ ಮನೆಗೆ ಬರುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಗೊಂದಲ. ನಮ್ಮ ಮಾವನ (ಅಮ್ಮನ ತಮ್ಮ) ಗೋತ್ರ ಶ್ರೀವತ್ಸ ಗೋತ್ರ ಅಂದಿದ್ದ ನೆನಪು. ಅಂದರೆ ಅಮ್ಮನ ಗೋತ್ರವು ಶ್ರೀವತ್ಸ ಗೋತ್ರವೇ ಅಲ್ವಾ? ನಾನ್ಯಾಕೆ ಎಲ್ಲರದ್ದೂ ಕೌಂಡಿನ್ಯ ಅಂದೇ? ನಾನು ತಪ್ಪು ಬರ್ಸಿದ್ನ ಅಂತ ತಲೆ ಕೆರ್ಕೋತಿದ್ದೆ. ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಅಮ್ಮನ್ನು ಕೇಳ್ದೆ. ನಿನ್ನ ಗೋತ್ರ ಶ್ರೀವತ್ಸ ಅಲ್ವಾ? ಕೌಂಡಿನ್ಯ ಅಂತ ಬರ್ಸಿದೀನಿ, ತಪ್ಪಾ ಅಂತ. ಅದಕ್ಕೆ ಅಮ್ಮ